De costa van Ecuador (en park Cajas)

--------------------------------------------------

KLEINEUPDATE ONDER DIT BERICHT
--------------------------------------------------

Het laatste bericht uit Ecuador?

Voordat we naar het hooggebergte van Peru vertrekken hadden we onszelf nog 1.5 week Ecuadoriaanse kust gegund. En dat was de moeite waard! De 23 graden van Midden-Brabant is natuurlijk niks met de ruim 35 graden net iets onder de evenaar. Mijn huid heeft de strijd dan ook opgegeven en laat los. Van dagen hebben wij geen benul meer. Heel raar, we hebben ook niks van Pasen meegemaakt, helemaal niet meer aan gedacht.

Manta
Via het grote smerige Guayaquil in 10 uur naar Manta gebust. Door een miscommunicatie met de taxichauf kwamen we in een ligubere buurt terecht, waardoor we het eigenlijk al wel hadden gehad met Manta. De volgende dag gekeken hoe de vissersbootjes de haaien per kubieke meter het water uitslepen. Toen we een mooi strand hadden ondekt was Manta toch de moeite waard! Het is blijkbaar heel normal om grote hoeveelheden bier in een strandstoel weg te tassen. Wie zijn wij om met deze traditie te breken.

Puerto Lopez
Rolling Stones - Angie (zo de zon onder zien gaan)
http://www.youtube.com/watch?v=BEQ-OQwhofY
Zoals dat altijd gaat met ons besloten we sochtends ons reis´plan´ om te gooien en naar het zuiden te gaan. In de bus stond de muziek zo hard dat we elkaar niet konden verstaan en de muziek trilde in het flesje water. Ons goedkope hostel in Puerto Lopez had gaten in het dak en de angst om met bed en al door de vloer te donderen nam met de minuut toe. Anders hostel gezocht...
Wat een relaxt plaatsje is PL! PL is vooral bekend doordat je er een tocht kunt maken naar Isla de la Plata, de goedkope versie van Galapagos. Dus maar gedaan: 1.5 uur met de boot, 3 uur dieren spotten op locatie, beetje snorkelen en weer naar PL. Heel relaxt en vooral heet. Met pijn in het hart dit mooie plaatsje verlaten. We zullen de knaloranje lucht bij zonsondergang en de Mojito´s gaan missen. Het is altijd eerst even schrikken hoe pauper het er uit ziet, maar elke keer valt het weer goed uit.

Montañita
Bob Marley - No Woman no cry (Drukt de mentaliteit daar uit)
http://www.youtube.com/watch?v=BEQ-OQwhofY
Al vanaf het begin van onze reis hoorden we de verhalen om absoluut niet naar Montañita te gaan (drugs, sex, criminaliteit, gekke plaats, rare mensen) en van anderen dat je het niet mag missen. Dat maken we zelf wel uit dus toch maar even gaan kijken. Het was even wennen, maar het is echt de meest rare plaats waar je kunt zijn. Behalve Waspik-Beneden dan... ;)

Het eerste uur viel het ons op dat er geen straten waren, alleen strandzand, spraken we met de ober die stoned was en met twee surfscholen die ook alleen maar konden giechelen. We waren nationale helden want we kwamen uit Nederland. Nederland is immers de hoofdstad van Amsterdam en in heel het land Amsterdam kun je drugs gebruiken.... Aldus de locals.

Er leeft daar een groep mensen die daar voor altijd zijn blijven hangen, een soort community, die daar muziek maakt, jongleerd, heel de dag op blote voeten loopt en drugs gebruikt. Verder hele relaxte Surft-dude sfeer. Waar wij natuurlijk deel van uit maakten. Op Barts verjaardag een les genomen. Jezus was kun je hard op je ·$%$/% gaan tijdens het surfen. Na 2 uur les van locale surfheld Don Donnie, de volgende dag een board gehuurd om The Pacific te gaan bereiden. Ging best goed, hoewel alleen op ´wit water´(als de golf al omgeslagen is) toch wat stukjes kunnen surfen. 1 keer met mijn hoofd op de bodem gekomen, de volgende nacht veel overgeven, weinig slap, misselijk en duizelig. Dus nog maar een dag rustig aan gedaan, vanwege een kleine hersenschudding denk ik zo. Sommigen dalen zijn wat dieper, maar er zijn ook veel pieken in onze reis, dat maakt het lekker intensief.

Cuenca
Omdat we in Montañita geen dak op ons hostel hadden en een buurtfeest gaande was waarbij Bart en ik elkaar om de kamer niet konden verstaan, en eigenlijk moesten slapen, werden er maar weinig zuivere slaapminuten behaald. De volgende dag lag iedereen bezopen op straat en liepen wij moe naar de bus. Nu zitten we in Cuenca (8 uur gebust) en zijn we vandaag naar national parc Cajas geweest. Was mooi, maar op 3.900m en vollebak regen ietwat koud. Toch 5 uur rondgestapt waarna we neergezet werden als Chicos Locos. Vandaag de eerste Inca-bouwselen gezien hier in de stad. Morgen gaan we denk naar Loja, om vanuit daar naar Peru te gaan.

Mensen, enorm bedankt voor de berichten. Vind ik echt heel leuk. Breed publiek ook! Smsen lukt op een of andere manier niet. Ik krijg geen smsjes terwijl jullie ze wel sturen. Foto´s ben ik mee bezig, maar computer werkt hier niet mee.
Leuke reacties op de muziek die ik toevoeg! Ook vragen of er geen hardstyle meer geluisterd wordt! Jawel, vandaag de 145 MB mix van onze BOB binnengekregen. Wordt een heerlijke reis naar Peru, want die panfluitmuziek daar worden we nou al gek van....

De groeten

-----------------------UPDATE-----------------------------------

SMSen blijkt weer te werken, met mijn telefoon uit ecuador, hier in ´Peru. LOGISCH! We zijn heel ff kort op internet om te kijken wat hier te doen is. we hebben namelijk 26 INCA-overblijfselen gespot in noordperu, waar we er een paar van willen gaan bekijken. Eentje is 5 dagen lopen, vergelijkbaar met de grootte van MAchu Pichhu. Kuelap heettie. Is wel 12 uur met de bus ongeveer. Maar goed.... daar zijn we dus de komende dagen waarschijnlijk

Amazone, iets anders dan de Biesbos

Muziekale begeleiding bij onderstaand bericht:
Manu Chau - Bongo Bong
http://www.youtube.com/watch?v=-m7hxzwW0qw

Ik weet ff echt niet meer hoe ik dit op moet gaan schrijven. Deze jongen had de droom naar primary rainforest te gaan. Echt heel debiel dat de werkelijkheid van deze trip nog veel mooier was dan mijn droom. De Amazone, waar alle 5 de zintuigen volop aan het werk gezet werden. Bij sommigen zelf 6 zintuigen door het drankje van de Sjamaan te drinken.

De eerste dag begon al goed. Eerst 3 uur varen naar de logde, waarbij we al apen zagen enzo. De lodge zelf was al adembenemend. Meteen weer een stukje gaan varen en gaan zwemmen. Spring er hier maar in zei de gids. Ehh,,, ben je gek of zo??

Heel irreeel zo zwemmen in het regenwoud, met een zonsondergang, tussen de krokodillen, Evertje uit Waspik. Daarna een avondwandeling. Op de eerste boom zat al een tarantula. Wolfsspinnen, padden, kickers van 10 cm, insecten van 10cm, motten van 20cm, krokodillen en vogels volgden in het donker.

De activiteiten overdag bestonden uit een bezoek aan een plaatselijke gemeenschap, gesprek met sjamaan, piraña vissen (als eerst beet, die van Bart hebben we opgegeten), kanoen en wandelingen maken. Tijdens de wandelingen sprongen de apen over je heen en aten we mieren, boomschors en rookten we takjes en medicinale dingeskes, zagen we roze dolfijnen, krokodillen, (brul)apen, slangen, kikkers en zo veel meer.

Het zwemmen is helemaal vreemd, een beetje eng maar o zo mooi. De gids niet te beroerd om mijn enkel vast te pakken en aan de andere kant van de boot boven het water te komen. De volgende dag waren we aan het zwemmen toen hij riep: Guys get out of the wáter now! Was weer een geintje. Het was geen geintje toen we ff verdwaald waren in het moeras. Heeft ook wel weer iets.

Heel apart ook dat eerst alles eng is, maar we daarna gewoon alles oppakten. Er zat ook een tarantula in ons huisje. Toen er nieuwe mensen in de lodge kwamen en er geen gids was speelden Bart en ik voor gids en zijn we er op uit getrokken in het donker. Dat was echt spannend.

Ik snap echt niet dat mensen het in hun hoofd durven halen dit regenwoud te kappen. Je gaat toch ook niet in een taart poepen of bier weggooien?

Na met heel veel pijn de lodge te hebben verlaten in 10 uur naar Riobamba gegaan, Naast me stond een kind die het eerste kwartier al in zijn broek had gepoept dus dat zou een bende geweest zijn. Het lukt me echt niet om in nachtbussen te slapen, wat er voor gezorgd heeft dat ik al een paar nachtjes heb moeten overslaan. Gister was ook niet fijn. Maar met dit muziekje op:

Israel Kamakawiwo'Ole Over The Rainbow
http://www.youtube.com/watch?v=wZFkXQKCuBc
kwamen de herinneren van de jungle naar boven en was het goed vol te houden.

Vandaag naar Nariz Del Diablo geweest, een treinrit door de Bergen, maar het was mistig en je mocht niet op het dak zitten omdat er iemand in het ravijn was gevallen.

Morgen de bus naar Quayayuil en door naar Manta, aan de kust.

Het is gelukt om foto´s te uploaden, die staan in het tabblad hierboven. Enjoy

VAMOS A LA PLAYA!

Dierenhandel, Evenaar en Vulkanen

Oioioi mensen,

Normaal schrijf ik dit verhaaltje van te voren, nu even uit de losse hersens, want ik ga weer een kleine week onbereikbaar zijn. De afgelopen dagen waren weer intens, mede doordat we alles elke dag maar doen zoals dat ons het best lijkt. Echt hardstikke bedankt voor de heerlijke berichtjesop deze sit, vind ik tof! Muziekale ondersteuning bij dit bericht:

Red hot chili peppers - all around the world
http://www.youtube.com/watch?v=j9kdTDlsMNc

´I know I Know for sure, that live is beautiful around the world´

FOTOS ZIJN OOK WEER GEUPDATE

Dierenhandel
Zaterdag naar Otavalo geweest, een dorpje boven Quito. Daar is zaterdag markt. Jaha mensen, 2.5 uur in de bus voor een locale markt... Maar wat voor één. Sowieso veel rommelkes, gekleurde dekentjes, tafelkleedjes, handgemaakte dingetjes. Opmerkelijk is dat die mensen daar NOG kleiner zijn en wij dus NOG groter lijken. Maar we blijven mannen en een markt blijft een markt dus daar waren we zo uitgekeken.

Een stukje verderop was het dierenmarkt, waar met dieren gegooid werd en kippen, cavia´s, schapen, varkens en koeien in de modder aan een touwtje of in dozen en zakken verhandeld werden. Ik heb een filmpje gemaakt waar alleen maar schreeuwende dieren op te horen zijn.

De evenaar
De volgende dag naar Mitad del Mundo gegaan, waar een groot monument staat op de plaats waar de Fransen dachten dat de evenaar lag. Op zijn Amerikaans is daar een dorp van restaurants en souvenirsshops omheengebouwd. Dát en de AMAZING-roepende Amerikanen kon ons niet langer dan 15 minuten daar houden. Om de hoek van de straat liep de echte evenaar met een klein museumpje. Hartstikke leuk: ei balanseren op een spijker, verschillende kracht en evenwichtstesten en water dat de andere kant op draait als je een stop er uit trekt. Corney, maar leuk.

Vulkanen
Maandag in Quito nog 2 uur les gehad en toen vertrokken, in de veronderstelling naar de kust te gaan. Flexibel als we zijn zomaar ineens beslote naar Baños te gaan, een toeristisch dorpje ten zuiden van Quito. Vandaag de 3e dag hier. Totaal ander landschap, dat doet denken aan de serie Lost en de film Jurassic Park. Graad of 25 denk ik. Gister heel de dag gemountainbiked,35 km langs vulkanen, watervallen, bananenbomen, mandarijnenbomen, kleine dorpjes en afgrondjes. Ook een kabelbaan over een ravijn gepakt richting een waterval. Totaal onveilig, totaal Ecuador, heel indrukwekkend.

De jungle. de amazone, het regenwoud!
Het is tijd om een nieuwe droom in vervulling te laten gaan. Vanavond vertrekken we met de bus naar Lago Agrio (18 uur) waar we met een taxi op worden gehaald en (3 uur) verder moeten rijden om vervolgens met een gemotoriseerde kano (4 uur) verder de jungle in te gaan. Cuyabeno.

Met het hoofd boven de wolken!

Update: Telefoonprobleem opgelost! Ik kan smsjes ontvangen op mijn oude nummer: 06 517 639 41, kost jullie denk niets extra...

Een vraag brand op ieders lippen die deze site 10x per dag ververst. Is het gelukt om 's werelds hoogste actieve vulkaan te trotseren?? Hier het verslag!

Zaterdag zijn we naar een ander hostel gegaan, ver buiten de stad, zonder elektriciteit en stromend water, met een wonderbaarlijk uitzicht op Cotopaxi. Tenminste, als het niet keihard regent en mistig is. De twee dagen in het hostel volledig gebruikt ter voorbereiding op onze klim (en savonds keihard pilzen bij kaarslicht, en flauwe spelletjes doen met Ieren, Amerikanen en Britten). Flink aan het mountainbiken geslagen wat erg tegenvalt op 3500m. Dan branden je longen er uit. Maar wel leuk zo in de Andes tussen de lama's en stieren, met een hengeltje op de rug om af en toe te vissen.

Voorbereiding

Maandag werden we door onze gids opgehaald in de stromende regen en naar de voet van de Cotopaxi gebracht, waar het sneeuwde. Door de sneeuw van 4500m naar 4800m (refuge)geklommen en daardoor werkelijk helemaal naar de klote gegaan. Die hoogte is niet niks. In de refuge was iedere gids voor zijn klanten aan het koken, dus wij ook wat gegeten, en toen naar bed. Ik geen oog dicht gedaan door hoogteziekte. Jullie vrijwel smetteloze zieltjes herinneren jullie vast jullie ergste kater wel. Dat in het kwadraad is hoogteziekte.

De dag zelf

Om 12 uur, toen iedereen wakker werd om te klimmen besloot ik niet mee te gaan, omdat ik doodziek was. Een bakkie coca-thee, aspirine, het wonderbaarlijke uitzicht over Quito en de sterrenhemel hebben mij overgehaald om toch te gaan klimmen. Ik voelde me al wat beter en trok mijn climbinggear aan, dwz 3 broeken, shirt, 2 truien, jas klimschoenen met spikes, scheenwarmers, bivakmuts, icepicks en hoofdlamp

Wat een wonderbaarlijke tocht! Je ziet haast het verkeer op de melkweg, vallende sterren als een waterval, uitzicht over Quito en alleen het beperkte licht van jouw hoofdlampje dat de sneeuw laat lijken op kleine diamantjes. Aan een touw met de gids en Bart, 5 uur lang omhoog, gemiddeld onder een hoek van 45 graden. Geen zuurstof in de lucht, elke stap die je zet zak je een halve terug. En dat in het pikkedonker. Ik heb twee keer met mijn icepick aan een rots gehangen dat ik echt niet meer kon. Bijna aan de top aangekomen besloten de gidsen niet meer verder te gaan, omdat de sneeuw te slecht was in verband met recente sneeuwval. Erg jammer, omdat we niet in de kater konden kijken daardoor. We zijn op 5600 van de 5900m gekomen. Ongelooflijk!

De afdaling

Tijdens de afdaling begon het licht te worden. De uitzichten daar krijg je kippevel van op plaatsen waar geen haar groeit. Speachless... Barts hoogteziekte begon in te slaan, wat zorgde voor een geel, zuur spoor van de top naar de refuge. Maarja de vergezichten waren ongelooflijk mooi. Ik heb een filmpje toegevoegd en foto's. Ik hoop dat het werkt. Het was ongelooflijk mooi. Dezelfde dag zonder 1 minuut slaap in 2.5 uur naar Quito, waar het 30 graden warmer was. Divers ecuador zeggen ze dan... en we hebben het regenwoud en de kust niet eens gehad..

Het filmpje: De moeite waard, 7 minuten hardcore adventure met een vleugje humor

http://www.youtube.com/v/-BcXqhOqmCU&hl=nl&fs=1

We zijn er nog!

Beste mensen, onderaan dit bericht een update!

Yoo Europeanen!

Where to begin?? Ik leef nog en dat is best bijzonder. Ik ben er ook dankbaar voor want als de andere 130 dagen even intensief worden als de eerste dan wordt het nog een heel avontuur. Savonds schrijf ik steeds op wat ik die dag heb gedaan en dan lijkt diezelfde ochtend een week geleden. Wat een indrukken allemaal. Ik probeer wat foto's te uploaden maar dat gaat niet snel. Als het gelukt is hoor ik het wel!

The Trip
Okay, in 1 woord bagger. Jankende kinderen, babies, en ontieglijk veel vertraging. In Madrid een anderhalf uur stil gestaan, geen stoel vrij voor mij int vliegtuig, bloedheet. Op het breekpunt het boekje zitten lezen waar jullie allemaal wat ingeschreven hadden... Hulde. Voel me wel schuldig dat ik maar halve bak afscheid heb kunnen nemen. Al die 100 verhaaltjes en die reacties hier op deze site, feels like I got my back covered.

Het vliegtuig is nooit aangekomen in Quito, maar in Quayayuil, waarom weet niemand want er sprak geen hond Engels. Daar een paar uur gewacht en gebroken het vliegtuig naar Quito gepakt. Barts backpack was ook nog kwijt. 26 uur gereisd.

Quito en hostel
Volgende dag ontbeten op terras van hostel. SUper mooi, 5 verdiepingen, mooi terras, adembenemend en iedere avond wat te doen. We hebben allebei geen last van de hoogte, alleen als we wat trapjes nemen. Quito is zo anders dan Waspik. Hier stikt het van de bussen, in waspik niet. Hier moet je er in springen (letterlijk) en wordt er panfluit gespeeld en snoep verkocht. Wij vinden de mensen raar en de mensen vinden ons raar. We zijn al een paar keer op de foto gezet en vooral de meisjes van 12-14 lopen te giegelen als ze ons zien. De flessen bier zijn ontzettend groot (lees 0.7L) en smaken goed. De tweede avond was het hier op het terras onder de sterren, uitkijkend over heel Quito, samen met mensen uit heel de wereld, met een kampvuurtje onbeperkt drinken. Stroopwafels op het vuur en uitgedeeld en geprobeerd iedereen stroopwafels uit te laten spreken. shtroepweffels! Overdag lekker de stad bekeken.

De taal, etenen het weer
Laten we beginnen met zeggen dat het ontieglijk onhandig is dat we de taal niet kennen. Hier spreken ze dus geen woord Engels. Dat is lastig als je niet weet of de taxi-chauf nu drugs aan je wil verkopen of wil weten waar je naartoe moet. Gister bestelden we een hamburger en kregen we soep, rijst, kip en salade en een smerig drankje. Dus we moeten echt Spaans leren. En dat doen we dan ook. Vanmorge 2 uur les gehad, morgen 4 uur. Wij met zijn tweeen en Darwin. Gaat super goed. Behalve dan toen Bart zei: Yo tengo veintiuno anos, dat betekend ' ik heb 21 anussen', in plaats van ik ben 21 jaar. Dan kom je dus niet meer bij he. Het ontbijt in het hostel is heel erg goed maar daar moet je voor bijbetalen. Wij eten verder gewoon van straat, want het ruikt overal zo ontzettend lekker.. Ze staan lekker te BBQen in het park enzo. Dus we wagen het er maar op. We hebben ook gegeten in een tent met vliegen en kakkerlakken, dus we kunnen best wat hebben. Maar we weten dus niet wat we eten

Het weer is echt lekker. Als het regent kun je niet in je shirtje lopen, maar als de zon schijnt dan brand de huid van je lichaam. Na 1,5 uur zon zijn we echt ontzettend hard verbrand. Ik zelfs door mijn kleren heen en mijn nek lijkt prikkeldraad. 5 minuten later kun je je trui weer aan als het regent.

What else?
Mijn telefoon werkte niet, nieuwe gekocht en nu kan ik jullie wel smsen maar ik krijg niks terug. Dus dat wordt 4.5 maand smsloos. Vrijwel iedereen reist veel sneller dan wij. 3 landen in 4.5 maand is vergeleken met andere backpackers echt heel lang. Maar wij vinden het wel best zo om een beetje rond te hangen. Het is immers vakantie! Nu gaan we even vrij intensief Spaans leren en het volgende wat we gaan doen is naar Cotopaxi, de hoogste actieve vulkaan ter wereld. met zijn 5900 meter. Even ter vergelijking, de hoogste berg van europa is de Mont Blanc met 4800m. We gaan in ieder geval naar het basiscamp, dat is minstens een dag kachelen. Misschien redden we het tot de top, wie weet. Maar ehh we zijn hoe dan ook NU al hartstikke trots op onszelf. Jullie ook op ons??

xx vanuit Ecuador!

Evert

Update!
We hebben niks van een vliegtuigongeluk gemerkt. Morgen gaan we naar Cotopaxi, voor een dag of 5, we hebben daar geen stroom en water, dus onbereikbaar. Na 1 a 2 dagen acclamatiseren (lees fietsen) klimmen we naar het basiskamp op 4800m. Dan snachts naar de top op een kleine 5900m. Dat halen we waarschijnlijk niet want we hebben foto's gezien, nou kinderen, das echt niet meer normaal zo hoog. We hebben in ieder geval thee met Coca bij, dus we zien wel. Daarna gaan we weer terug naar dit hostel om bij te komen en spaans lessen af te maken. Adios!

Ons hostel de komende dagen:
http://www.secretgardencotopaxi.com/home

Chris zegers met Yorin Travel die probeert de cotopaxi te beklimmen, maar hoogteziek wordt:
http://www.rtl.nl/components/reizen/rtltravel/miMedia/2008/week02/do_travel9_chris.avi_plain.xml

Ik ben er weer vandoor!

Dit keer naar Zuid-Amerika! Samen met Bart, een maat die ik ken van school, vlieg ik maandag naar Quito inEcuador. Daarna naar Peru en dan naar Bolivia (zie kaartje hierboven). 29 juli vlieg ik weer naar Nederland. In het kort hebben weongeveer 4.5 maand om zo'n 3000 km af te leggen. Omdat deze typisch Evertse actie nogal wat vragen oplevert, heb ik hier de belangrijkste antwoorden op een rijtje gezet!

FAQ - Frequently Asked Questions

- Hoe durf je me in de steek te laten? Het was toch gezellig met carnaval?? Hoe kan ik nu zonder jou door het leven?!! (=meest gevraagde vraag)
Als je me mist kun je hier een berichtje achterlaten, of faxen ofzo, komt goed!

- Klote dat je dan 4.5 maand Engels moet praten of niet?
Zij verstaand even slecht Brabants als Engels. Daarom gaan eerst enkele weken Spaans leren in Quito

- Zuid-Amerika? Ga je Obama opzoeken?
Nee ehh, ZUID-Amerika is iets anders dan de VS! Zie http://vliegreizen.planeet.biz/vliegreizen/zuidamerika.jpg

- Ow die landen! Neem je dan drugs voor me mee?!
Nee weinig kans...

- Ben trouwens je helemaal gek geworden? Zwaar crimineel daar!
We zullen zien, Bart en ik zijn in ieder geval gemiddeld 2 keer zo lang dan de gemiddelde inwoner daar. Besides: I know ‘kong-fu', ‘Karate' and 30 other dangerous words....

- Okee, maar wat ga je daar dan doen? Bananen plukken? Stage lopen bij de FARC?
Nee, puur reizen, pintjes pakken, hier en daar wat eten, mensen ontmoeten, surfles nemen, door de Andes wandelen, door de Amazone trekken, ge kent deh wel.

- Amazone-Regenwoud? Ugge ugge ugge, het stikt daar van de ...?
Ja inderdaad muggen, maar behalve Malariapillen heb ik ook alle Hepatitis en Tyfusvaccinaties gehad, dus ik ben goed voorbereid...

- En hoe gaan de voorbereidingen? Je route al helemaal uitgezet?
Nee, we regelen helemaal niks, we kijken iedere dag wel weer waar we slapen.

- Ow je wordt zo'n smerige backpacker die zich nooit wast?
Nee dat zie je verkeerd, ik heb eindelijk de vrijheid eens een half uur onder de douche te staan. Welliswaar koud water, haha

- Dan zal je de frikandellen wel missen zeker?
Ja het zal voornamelijk rijst met bonen zijn wat ik eet, met hier en daar een cavia van het spit.

- Ahh das goed voor je dikzak, anders wordt je veel te dik!
En bedankt! Mensen, laat vooral een bericht achter....de groeten,

Xx

Evert