Beste lezers!

Nog steeds zitten wij met onze goddelijke lichamen in Cusco. Deze ongelooflijke stad biedt ons iedere dag parades, feesten, en bandjes die over straat zwalken in traditienele kledij, schaamteloos valsspelend zoals je nog nooit iemand vals hebt horen spelen. De overdadige hoeveelheid Amerikanen en Europeanen zorgt er voor dat het uitgaansleven iedere avond gekkewerk is. Daardoor ontmoeten we iedere dag weer mensen, en maken we steeds nieuwe vrienden.
Het is jullie duidelijk niet ontgaan dat ik jarig ben geweest. Ik ben 2 uur bezig geweest berichtjes te beantwoorden... Dank daarvoor.
Jullie willen vast weten met wat voor stouts ik de afgelopen 1.5 week ben bezig geweest:

Jungletrail en Machu Picchu
We zouden in 4 dagen naar Machu Picchu gaan. ´s Ochtends waren we net optijd terug van het uitgaan om optijd aan de tocht deel te nemen! Goed brak, zonder slaapen met 3 luidruchtige Amerikanen 5 uur in de bus. Wat een ellende. Die dag stond ´alleen´ 65km mountainbiken op het programma. Omdat dit downhill was, waren we meteen wakker!

Het fantastische landschap veranderde omdat we keihard naar beneden gingen vaneen koud rotsachtig maanlandschap in een jungle met bananenplantages en kleine dorpjes van huisjes met golfplaten daken. Als eerst beneden gekomen een lekkere fles bier besteld (die hier allemaal 1.1 liter geel vocht bevatten. Het slapen geschiedde met zijn 50en in een hok met 1 douche.

De volgende 2 dagen bewandelden wij de paden die 500 jaar geleden voor het laatst bewandeld werden door de Inca´s. We vermoeden dat zij hun paden zo neerlegden dat het zo gevaarlijk mogelijk was, met zo diep mogelijke afgronden en zo indrukwekkend mogelijke vergezichten.

Onderweg coca-velden, wilde ananas, koffie, mango en bananen. Savonds lekker chillen in een hotspring, pint erbij en lekker lekgestoken worden door muggen. Ik vermoed dat toch zeker een van de 30 muggenbulten op mijn rechterkuit Dengé of Malaria moet bevatten. De laatste uurtjes van de derde dag liepen we over het spoor van een trein, richting Aquas Callientes, af en toe de berm in springend, omdat er een trein aankwam afgeladen vol mietjes en rijke Amerikanen die niet willen lopen.

Mijn verjaardag!
Om 04.00u ging de wekker. Nadat ik gefeliciteerd werd door Bart, trapte ik de Yankees uit bed en begonnen wij onze wandeling naar Machu Picchu. Erg bizar, snachts zoveel mensen op de been. Het had nog het meeste weg van avondvierdaagse gecombineerd met bedevaart. Samen met een van de Amerikanen ben ik in 40 minuten naar boven gerend, waar normaal 1,5 uur over gedaan wordt, zodat we als een van de eerste 10 bij de ingang stonden.

Toen om 6.00 de poort openging was er dan ook alleen maar plaats voor kippevel. Tijdens een rondleiding op Machu Picchu toverde Bart slingers en een blik bier uit zijn tas. Kort werd een compleanos feliz (langzaltieleve) ingezet. Heel de rest van mijn verjaardag in de zon doorgebracht op Machu Picchu.
KOrt, mislukt filmpje:
http://www.youtube.com/watch?v=LMmfqYlLJA8

Tenslotte gesloopt teruggelopen naar Aguas Callientes, om daar de trein en een bus naar Cusco terug te nemen

San Pedro
Vanaf het begin van onze reis horen wij verhalenover de heilige San Pedro kaktus, die door sjamanen uit deInca en Pre-incaculturen werd ingezet als hallucinerend middel om één te worden met de natuur, kennis te vergaren over jezelf en alles om je heen, het verleden te begrijpen en de toekomst te zien. San Pedro is vernoemd naar Petrus, die de sleutel van de hemel in zijn bezit heeft. Goeie naam....
Omdat onjuist gebruik de dood ten gevolg heeft, blijven wij hier natuurlijk met onze handjes vanaf, mocht het niet zo zijn dat er in Cusco sessies worden georganiseerd om het onder begeleiding van een sjamaan te gebruiken. En dat hebben wij gedaan.
36 Uur van te voren niks eten is niet eenvoudig in een stad als Cusco. Je reukorganen worden sterker, elke 10 seconde staat er iemand met een menukaart voor je neus en op straat staan ze vrolijk vlees te bakken.
Goed, sochtends zwak van de honger met 3 schatten van Amerikaanse meisjes met een taxi de bergen in, naar het huis van de sjamaan. Na een kort gebed om de geest van San Pedro en Pacha Mama (moeder aarde) te bedanken, kloekten wij, zittend in kleermakerszit in het zonnetje, de groengele substantie naar binnen die qua structuur nog het meeste weghad van rauwe eieren. Wat de 12 uur daarna gebeurde is even moeilijk te beschrijven als persoonlijk, maar wie geinteresseerd is, zal ik het thuis met liefdevertellen. Voor 1 dag klopte alles, was alles perfect en begrijpbaar.

Moest even aan dit nummer denken!
Roger Glover - Love is all
http://www.youtube.com/watch?v=oADfmYQWmW8

Daarna in het tuinhuisje van de sjamaan een vreetkick en onder de dekentjes nagenieten met dit nummer:

Jeff Buckely - Halleluja
http://www.youtube.com/watch?v=HKnxmkOAj88

Savonds zijn we met zijn allen gaan eten in een restaurant, wat een schandalige vertoning was, omdat we ons nog niet helemaal thuisvoelden in onze fysieke lichaampjes.Peru is ZOO verschrikkelijk mooi mensen.

Onze peruaanse vrienden
Een tijdje geleden hebben wij met uitzicht over heel Cusco kennis gemaakt met Fernando, die met zijn vrouw en twee kinderen door Peru trekt als sierradenmaker.Zoon Fernando van drie jaar, wil later Inca worden.
We zijn een aantal keer gaan praten met deze bijzondere mensen. Gister zijn we bij ze gaan eten. Erg ontroerend. Ze leven in een kelder, niet groter dan mijn slaapkamer met een bed en 1 gaspitje. Toen ik sochtends met Paola aan het afwassen was, was er geen stromend water, en was Fernando nog snel wat sierraden verkopen, omdat ze anders het eten niet konden betalen. In hun kamer, zonder ramen en vochtplekken speelden we de zoon en de dochter, kookten we en werd ons geleerd hoe we armbandjes moesten maken. We hebben ze een foto gegeven waar de familie met ons opstaat. Que chevere!´ riep Fernando, we gaven zojuist de eerste foto waar ze met de hele familie op stonden....Helemaal helemaal niks hebben en toch willen delen, het spijt me, maar daar kan je je als Nederlander niks bij voorstellen. Peru is mooi....

Spaans gaat steeds beter. Vanmiddag zat ik wachtend op een date in het park, komt er een vrouw volledig in klederdracht een praatje maken. Dat ging vrij goed, maarja: na 5 minuten moest ik iets van haar kopen wat ik wijgerde. Toen was ik natuurlijk een Amigo malo!

Inti Raymi
De reden dat wij nou nog steeds in Cusco zitten is tweezijdig.Degrootste reden is omdat 24 juni, en de dagen in aanloop daarvan het grootste feest van Peru plaatsvindt. Er worden ritueel lamas geslacht en vooral veel pintjes gedronken. Nu is het iedere dag al ongeveer zo druk op straat:

Deandere reden is dat de bussen staken, omdat de overheid van Peru 35 indianen heeft doodgeschoten die hun stuk jungle niet af wilden geven.

Na Cusco gaan we meteen door naar Bolivia, voor nog maar 1 maand!!
Ik houd jullie op de hoogte!!
Evert