Zes reacties op mijn vorige bericht! WAT een telleurstelling ;) En ons moedertje wordt allemaal lastig gevallen in de supermarket. Hier ventileren mensen! Het zal wel lekker weer zijn in Nederland, of raak ik echt langzaam in de vergetelheid? Haha even een andere point of view: bedankt voor de reacties mensen! Maar voor straf wat minder fotos dit keer. Al ligt het er ook aan dat ik alle fotos een voor een moet toevoegen op dit barrel van een PC.

Lezertjes, we zijn al een weekje in Bolivia, onze laatste bestemming, Voor ons gevoel zit het er bijna op. Eerst nog een klein stukje Peru te vertellen.

Inti Raymi (Peru)

Inti Raymi is na carnaval in Rio de Janeiro het grootste festival van Zuid Amerika. Cusco werd 24 juni en de dagen ervoor overladen met 200.000 bezoekers. De dagen voor Inti Raymi waren er veel parades, heel de dag door. Het had wel een beetje weg van carnaval, maar dan warmer, grotere flessen bier en spaans als voertaal, in plaats van het vertrouwde Brabants. De 23e was het savonds helemaal gekkehuis, met een optocht van 270 groepen, als Inca verklede, vuurspuwende Peruvianen.

Met Inti Raymi werd door de Inca´s de terugkomst van de zon gevierd (het is hier hartje winter). Dus met zijn allen naar de zonnetempel voor een toespraak van de Inca (koning). Daarna naar het grootste plein van Cusco voor allerlei heilige aangelegenheden en daarna de berg op richting Sacsyhuaman, de tempel boven Cusco. Daar was het vooral flessen gooien geblazen, gevolgd door een regen van stenen, omdat sommige mensen opstonden en daardoor het zicht van anderen belemmerden. Daarom maar even een ander plekje gezocht, vanwaar wij goed konden zien hoe een lama geslacht werd als offer voor de zon.

Na het feest nog 3 dagen de tijd genomen om afscheid te nemen van de familie van Fernando (zie vorig verhaal) en onze vele andere vriendjes en vriendinnetjes in Cusco. Toen tegen onze principes in het vliegtuig naar La Paz in Bolivia. Door stakingen was het namelijk niet mogelijk de bus te pakken.

Bolivia!

Met natte oogjes zagen we vanuit het vliegtuig de Peruaanse grond onder ons steeds kleiner worden. We vlogen -omdat die bergen hier zo ontieglijk hoog zijn - tussen de besneeuwde bergtoppen, over Lake Titicaca, om vervolgens een uur later op het hoogste vliegveld van de wereld (4000+m) in La Paz te landen.

Dan stap je uit in de ijle lucht en zijn er nog bergen die hoger zijn dan het vliegveld. Een taxiritje naar het centrum liet zien dat Bolivia wéér armer is dan het vorige land. Dat werkt als een weegschaal. Aan de ene kant maakt het dat goedkoper voor ons. Aan de andere kant een stuk smeriger, meer criminaliteit, minder kans op een warme douche en door minder hygiene meer kans op enkele uren per week meer toiletbezoek. Een opoffering die weg graag maken. Na 3 dagen Bolivia en een discussie met een Boliviaanse meneer omdat wij beweerden dat zijn klok niet goed stond, bleek het dat hij gelijk had en het in Bolivia een uur later is dan Peru...

Deathroad
Vanaf La Paz een bezoekje aan Deathroad geregeld. Deathroad is de gevaarlijkste weg ter wereld, simpelweg omdat deze weg de meeste doden heeft geeist. Toen er nog verkeer overheen ging, ging het over 100den mensen, maar nu zijn er slechts 20 mountainbikers om het leven gekomen, omdat ze de afgrond in gefietst zijn. Tijd voor ons om dat risico ook maar eens te nemen. De afdaling van koud (4800m) naar warm (1300m)...

Prodigy - Firestarter (http://www.youtube.com/watch?v=wmin5WkOuPw)

Slechts twee woorden gingen door me heen tijdens de afdaling: ´Jesus!´als ik tijdens het fietsen even de afgrond in keek en ´waarom??´ op de momenten dat we volle vaart een meter langs de afgrond onder watervallen doorfietsten. Bij ons in de groep was er maar1 iemand gevallen, maar wie knijpt er dan ook alleen zijn voorrem in... Na een pint, een buffet en een duik in het zwembad de bus terug naar La Paz.
In La Paz naar de kapper geweest, omdat ik heel de dag met mijn matje zat te spelen en mijn petje niet meer paste. Ik gezegd dat er maar een klein beetje vanaf moest. Toen hij mij als een opgeschoren lesbie (jaja nederlands caberet) de zijkanten en mijn matje al te pakken had, vroeg hij me: je wilde er niet te veel vanaf he...?

Lake Titicaca
Vanuit La Paz de bus naar Copacabana, aan het Titicacameer. Dit is het hoogst bevaarde meer ter wereld. Jaja, Bolivia is bekend als ´highest everything´.Volgens de Inca´s is hier het leven ontstaan en de zon geboren. Voor ons de de gelegenheid om een bezoek te brengen aan het eiland ´Isla del Sol´. Onze drift om een keer goedkoop te overnachten zorgde er voor dat we voor 1,52 euro bij een arme familie belanden. Die dag de zon onder zien gaan in het Titicacameer en de volgende dag op zien komen. We moesten vroeg op om naar de andere kant van het eiland te wandelen. IJskoud, en met boterhammetjes op zak begonnen we onze tocht.

Paul Weller - Wild wood (http://www.youtube.com/watch?v=XcaCwKvMyfs)

Het bijzondere aan dit hoge meer is dat je kleurtjes ziet die je nog nooit gezien hebt. Misschien komt het door de hoogte of de sterke zon. MOeilijk uit te leggen, Mooie vergezichten. Alleen hier alweer 200 fotos gemaakt. We vermoeden dat Bolivia ook best mooi is!

Weer terug in La Paz
Nu zijn we voor de 2e keer, en voor de een na laatste keer, voor een paar uurtjes in La Paz. Morgen vertrekken we, wederom met het vliegtuig, naar Rurrenabaque. Tja, voor 50 euro in een uur, of 20 uur in de bus zonder toilet. We hebben al veel verhalen gehoord over Boliviaanse busritten, van poep in het gangpad, tot bezopen chauffeurs en 12-jarigen chauffeurs en combinaties daarvan. Achja, tis wal goejekoop! Vanaf Rurrenabaque gaan we 3 dagen naar de Pampas, vanuit een boot krokodillen, luiaards en anacondas spotten. Daarna een aantal dagen naar Madidi, een park in de amazone met de hoogste biodiversiteit van deze planeet. Veel planten en diertjes dus. Als dit net zo mooi wordt als de jungle in Ecuador, wordt het gagarandeerd huilen als we er weggaan. Achja, het is dan...

.....of het is over 24 dagen als dit avontuur ten einde is en we vanuit La Paz richting Nederland komen... *snik*